شادی
شنبه, ۱ بهمن ۱۴۰۱، ۱۲:۵۰ ق.ظ
دیروز با مامان و بابا رفته بودم بیرون
مردم برف بازی می کردن از دیدن خوشحالی مردم واقعا خوشحال می شدم دختر و پسری که به سمت هم گلوله های برف پرت می کردن
مردی که دو تا خانم رو روی تیوبی که متصل به ماشینش بود روی برف می کشید و قهقه ی اون خانم ها بلند شده بود
یا پسرهای جوونی که آهنگ کردی گذاشته بودن و می رقصیدن
جوونی که رفته بود زیر پتو تو برف و قلیون می کشید😂
پسری که تفریحش این بود که با تویوتا روی برف بین مردم و تو جمعیت خودنمایی کنه و بچرخه
بچه ها و نوجوان هایی که تیوب سواری می کردن و پدرهایی که پایین تر از اونا هواشونو داشتن
خلاصه که دنیایی بود اونجا انگار نه انگار گرونی بود فقر بود مشکل اقتصادی بیکاری
انگاری اونجا همه همه چیزو فراموش کرده بودن
و فقط به لحظه ای که توش بودن فکر می کردن و "در لحظه" زندگی می کردن
"در لحظه زندگی کنیم"
لابد این مردم دیر به دیر برف میبینن و برفش هم زود اب میشه برف بازی توی تیر و خرداد خوبه الان بده چون الانا خیلی سرده و کسی نمی خواد از سرما بمیره تا اواخر نیر تو کوهستان های اطراف یخ و برف هست ارشد چمن خیلی خوبه
مناطق کرد نشین ایران که اکثرا سرد سیر هستند پس لابد استان ایلام یا اون حدود باشه
این کار خطراتی هم داره که اونی که دستش شکسته شانس اورده قطع نخاع و مردن هم هست
در لحظه زندگی کردن هم فراغتش رو میخواد پولش رو هم میخواد الان بریم چند تا باشگاه که ادماش میلیون میلون خرج میکنن قمار میکنن نتیجه بگیریم مردم بی خیال مشکلات شدن و پول براشون مهم نیست اونی که نگرانی کمتری داره مثل یه بچه با چیز های کوچیک مثل برف بازی خوشحال میشه