سی دشت

سلام مجدد

من اومدم پررررر انرژی😍😍

فردا می خوام با تور برم سی دشت یکی از مناطق ییلاق گیلان💃💃

منتظر پیام های پرانرژیتون هستم😊

 

 

داماش

خب نوبتی هم که باشه نوبت تعریف از سفر یه روزه ی من و خانواده از داماش هست

نمی دونم تا حالا اسمشو شنیدین یا به داماش سفر کردین یا نه ولی اگه نرفتین حتما پیشنهاد می کنم برین و از نزدیک ببینین.

واقعا طبیعتش فوق العاده ست تو بهار و تابستون بهتره چون کلا منطقه سردسیری هستش و اکثر مواقع مه داره اونجا چون ارتفاعش زیاده و یه منطقه کوهستانیه

حالا از شانس،  ما رفتیم امروز اصلا مه نبود

حالا بگذریم

وایسین از اول براتون تعریف کنم

دیشب مادر گفت ساعت ۶ صبح فردا می خوایم حرکت کنیم به سمت داماش

من گفتم ۶ صبح؟😯

گفت آره که بریم زودتر جا بگیریم

خلاصه راه افتادیم سمت داماش به همراه یکی از اقوام(البته اونجا که رسیدیم بازم چند نفر بهمون ملحق شدن)

حالا داماش اصلا کجاست؟براتون می گم

داماش تو شهرستان رودبار و استان گیلان هست.محل زیستگاه سوسن چهلچراغه که اولین بار یه گیاه شناس آلمانی شناسایی می کنه و این گیاه سال ۱۳۵۵ تو فهرست آثار طبیعی ملی ایران ثبت می شه

تو مسیر داماش دو تا امامزاده هست به اسم حنیفه و حمزه

ما رفتنی رفتیم امامزاده حنیفه اونجا صبحانه خوردیم بعد دوباره حرکت کردیم سمت داماش

جاتون خالی اونجا حسابی عکس گرفتیم تو طبیعت بکرش

من که از منظره و سر سبز بودن اونجا حسابی به ذوق اومده بودم و همش تکرار می کردم:

چقدر قشنگه

چقدر قشنگه ...

چون نمی خوام پست خسته کننده بشه بقیه رو تو پست بعدی می نویسم و عکس ها رو هم اونجا آپلود می کنم

خودم که الان دیگه چشمام باز نمی شه انقدر خسته شدم فردا هم از ساعت ۷:۳۰ صبح تا ۸ شب سرکارم و شیفتم.

راستی این عکس کناری که گذاشتم تو وبلاگم امروز همونجا تو داماش گرفتم😊

 

 

بالاخره کلاسو رفتم

امروز از صبح به مسئول شیفت گفته بودم که من شیفت عصر می خوام با پاس برم چون ساعت ۷ شب کلاس دارم اونم موافقت کرد بعد یکی از مریض هامو انتقال به بخش کردن چون تحت نظر مریض داشتن و ما باید مریض اونا رو ادمیت می کردیم

خلاصه که مریضه رفت و من تو تمام شیفت عصر منتظر مریض جدید بودم که بیاد از ساعت ۳ یا ۳:۳۰ منتظر موندم گفتم به خودم که مریضو ادمیت می کنم کارهاشو انجام می دم بعد نزدیک ساعت ۷ شب پاس می گیرم و کلاس سه تارمم می رم ساعت ۴ شد نیومد ۵ شد نیومد ۶ شد نیومد منم پشت هم زنگ می زدم دفتر پرستاری  و تحت نظر پیگیری می کردم که مریضو کی می فرستید؟ اگه مریض نمی خواد بیاد من با پاس برم تا بتونم کلاسمو شرکت کنم

با سوپروایزر صحبت کردم تلفنی که گفت همکارهای تحت نظر یه ربع دیگه مریضو می فرستن بخش شما حالا ساعت چند بود تقریبا ۶:۲۰ به خودم گفتم شانسمانه ست من می خواستم مریضه نیاد که بتونم با پاس برم ولی مثل اینکه باید بی خیالش بشم چون ۷ کلاسم شروع می شد این شد که زنگ زدم آموزشگاه موسیقی گفتم من نمی تونم کلاسمو بیام به احتمال زیاد.

حدس می زنید مریض بالاخره ساعت چند اومد؟

ساعت ۶:۴۵😑😏

به خودم گفتم انگاری اینا فقط می خواستن من به کلاسم نرسم

هیچی دیگه مریض اومد چاقو خورده و نزاعی بود کلی جای خراش و زخم.دست و پاهاش آتل داشت ولی شانس آوردم که هوشیار بود

سریع سپردم به همکارها مریض هامو و سریع با سرعت نوووور خودمو رسوندم کلاس ساعت چند رسیدم؟

۷:۲۰  (۲۰ دقیقه از وقت کلاس گذشته بود)

انقدر تند رانندگی کردم به خودم گفتم الان تصادف می کنم خودم بستری می شم بیمارستان خودمون

کلاس که تموم شد دوباره برگشتم بیمارستان تا گزارش پرستاری رو بنویسم

خلاصه که امروز همش تو تنش بودم و همش تو رفت و آمد

ولی به جاش فردا قراره با خانواده برم داماش

حسابی عکس می گیرم تو پست بعدی براتون آپلود می کنم

 

جوجه تیغی درون

چند روز پیش وبلاگ یکی از دوستان رو داشتم نگاه می کردم که پیشنهاد کرده بودن هر کسی که دوست داره پادکست جوجه تیغی درون رو ضبط کنه پیام فرستادم که می خوام شرکت کنم و نتیجه رو تو وبلاگ shervinium می تونید گوش کنید و  نظراتتون رو زیر همین پست می تونید با من به اشتراک بذارید🙏

https://shervinium.blog.ir/

خواهری

پریشب داشتم با مادر صحبت می کردم می گفت فکر نکن شیفت های سنگین تو تو بیمارستان فقط به خودت سخت می گذره من مادرم به منم خیلی سخت می گذره تو این همه شیفت می ری

.می گه از یه طرف دیگه تهران رفتن خواهرت و تنها زندگی کردنش اینکه نگرانش هستم بالاخره یه دختر تنها تو یه شهر دیگه اینا همش دغدغه ست

و اینکه خواهر چند وقت پیش به مادر گفته بوده که ضربان قلبش بعضی اوقات می ره بالا 

و این موضوع منو نگران کرده آخه خواهری سنی نداره و زوده ناراحتی یا حتی یه ذره مشکل قلبی داشته باشه حالا قراره بره دکتر ان شالله که چیزی نباشه

خواهری شخصیتی درونگرایی داره و خیلی بروز نمی ده حتی با من که خواهرشم درد دل نمی کنه 

اینجوری که من متوجه شده بودم  خودش می گفت دوست داره تنها زندگی کنه و به خواسته ش هم رسید از بچگی می گفت من وقتی ۱۸ سالم شد از شما جدا می شم برای دانشگاه رفتنش جدا شد رفت شهر دیگه ولی اینطوری که با مادر صحبت کرده متوجه شدم که انگاری دیگه از تنها بودن خسته شده و دوست داره یه هم خونه داشته باشه

 

من پیشنهاد دادم بعد تموم شدن تمدید طرحم برم پیش خواهری یه بیمارستان خصوصی کار کنم که پیشش هم باشم ولی خواهری به شوخی گفته که من برم اونجا باید کارهای منم انجام بده چون شیفت ها زیاده😄دوست داره یه هم خونه ای پیشش باشه که کارهای اینم انجام بده نه اینکه به کارهای خودش هم اضافه تر بشه😄

نمی دونم شاید تنها بودن تو یه شهر دیگه و اینکه شخصیت درونگرایی داره باعث شده قلبش اینجوری بشه ولی امیدوارم چیز خاصی نباشه

کلا درونگرایی زیاد بودن هم خوب نیست

من خودمم درونگرام ولی خودم حس می کنم خواهری بیشتر درونگراست

الان می فهمم و با پوست و گوشت حسش می کنم که چرا یکی دو سال پیش سر یه موضوعی مادر مدام بهم می گفت و ازم سوال می کرد که الان خوبی؟الان چه حسی داری؟اینا رو ازم می پرسید چون می دید و می دونست که من خودم شخصیت درونگرایی دارم و اینکه بفهمی یه آدم درون‌گرا چه حس و حالی داره واقعا سخته و باید بری تو اعماق وجودش چون خودش بروز نمی ده

نکته: باید سعی کنم کمتر درون‌گرا باشم

 

 

 

اعتراض امروز

امروز اول شیفت یکی از همکارها گفت بچه ها اگه اعتراض دارید بیاید بریم تایمیکس همه پرستارهای بخش های بیمارستانمون می خوان برن اون جا

ما هم رفتیم تجمع کردیم چند تا از مسئول هامون و حراست  و این ها اومدن یه چند تا شعار دادیم مثل:

وعده وعید نمی خوایم ما حقمونو می خوایم👊

نتیجه ای که شد این بود که گفتن خودتون نامه بنویسید برای مقامات بالا

چی بگم آخه

امروز با رفتن به جلسه فهمیدم که بعضی ها فقط حرف می زنن و موقع عمل که برسه هیچ کاری نمی کنن بعضی همکارها ما رو جلو انداختن و شیرمون کردن که آره بیاید فردا بریم و فلان و بهمان من رفتم دیدم فقط خودمم از بخش خودمون تو گروه پیام فرستادم پس منم بلند شم برم دیگه بعد دیدم دو سه نفر دیگه هم از همکارهای خودمون اومدن ولی بازم از اون همکارهایی که ما رو شیر کردن که بریم جلسه رو ، نیومده بودن

امروز فهمیدم ما اتحاد نداریم و هر بلایی سرمون بیاد و هر بلایی دولت سرمون بیاره حقمونه

جلسه

برای اعتراض رفتیم ولی زودتر بلند شدیم اومدیم بیرون از جلسه

فیلم های ایرانی

دوباره فیلم لیسانسه ها دو داره تلویزیون نشون می ده داشتم به شخصیت پسرها تو فیلم ها فکر می کردم حبیب تو لیسانسه ها مثل ارسطو تو فیلم پایتخت در به در دنبال کیس ازدواجش می گشت و هیچ کس قبول نمی کرد زنشون بشه تو فیلم هایی که اسم دخترها روش هست مثل ستایش و تنهایی لیلا و این فیلم ها هم داشت بدبختی دخترها رو بعد از فوت همسرشون نشون می داد

تا حالا دقت کرده بودین؟

من اعتراض دارم🤚

فردا برای اولین بار تو عمرم می خوام برم برای اعتراض